【#唯壹婚礼ËverWedding#】

复联四昨晚上映啦！[二哈][二哈]~
熬夜看#复联四首映# 的小主们，婚前眼部护理也是很重要的哦！[酸]~

愿所有的遇见，往后余生，
可以携手“唯壹”，不留遗憾，
冷暖有相知，喜乐有分享，
同量天地宽，共度日月长…

#疯狂婚礼纪[超话]# #晋江婚礼策划# #厦门婚礼策划[超话]# #厦门婚礼那些事#

華智仁波切造
དུང་ཕྱུར་དུང་ཕྱུར་བཟླས་པའི་གྲངས་འཁྱོལ་ཡང་། །སེམས་ལ་ཆགས་སྡང་རྨོངས་གསུམ་མ་བྲི་ན། །

縱使億億念咒已圓滿，

如若不減心中貪嗔癡，

ཆོས་དེ་དོན་མེད་ཁོ་ན་ལགས་སྙམ་བགྱིད། །བསྐྱེད་རྫོགས་མེད་པའི་ཆོ་ག་ཐུན་བཞི་དང་། །

我意此法無用之物爾，

無生圓次第之四座軌，

དྲག་དྲན་མེད་པའི་རྔ་རོལ་འུར་ཆེམས་དང་། །ཏིང་འཛིན་མེད་པའི་བཟླས་བརྗོད་འབུག་འབུག་འདི། །

無凈觀之吹打法器聲，

無等持之翕張唇角誦，

ཐར་པའི་ལམ་ལ་ཕྱོགས་ཙམ་ཉེ་རེ་ཀན། །གལ་ཏེ་བསྐྱེད་རྫོགས་ཏིང་འཛིན་ཡོད་ན་ཡང་། །

半點不近解脫吾賭誓，

縱使已具生圓之等持，

ཡང་དག་བྱང་ཆུབ་སེམས་དང་མ་འབྲེལ་ན། །འཁྲུལ་སྣང་འཁོར་བར་སྐྱེ་བའི་ས་བོན་ལས། །

然若無關正確菩提心，

僅唯迷現輪回之種子，

རྣམ་མཁྱེན་གོ་འཕང་འཐོབ་ལ་མི་ཕན་ནོ། །དེས་ན་གནད་དོན་མེད་པའི་ཆོས་གཟུགས་དང་།

獲得遍知佛果無利益，

故無要義修行影像及，

འཁྲུལ་སྣང་ཚེ་འདི་སྒྲུབ་པའི་བན་འཁྱམས་དང་། །དཀོར་ཟན་དལ་ཁོམ་མེད་པའི་བླ་ཆུང་གི། །

僅為今生迷現浪蕩僧，

享用信財無閑小上師，

ལད་མོ་མ་བྱེད་རང་སེམས་ཆོས་ཀྱིས་ཐུལ། །སེམས་ཐུལ་སེམས་ཐུལ་རང་སེམས་ཆོས་ཀྱིས་ཐུལ། །

勿學彼等自心以法調，

調心調心心以法來調，

བློ་ལྡོག་རྣམ་བཞིས་རང་གི་སེམས་ཐུལ་ན། །ལྟ་སྒོམ་བཟླས་བརྗོད་བསྐྱེད་རྫོགས་མེད་ན་ཡང་། །

以四厭世自心若善伏，

雖無見禪念修生圓亦，

ཐར་བའི་ལམ་ལས་གཞན་དུ་འཕྱུགས་པ་མེད། །བློ་སྦྱོངས་བློ་སྦྱོངས་རང་གི་བློ་འདི་སྦྱོངས། །

除解脫道斷無他歧途，

修心修心所修唯自心，

བྱང་ཆུབ་སེམས་ཀྱིས་རང་གི་བློ་སྦྱངས་ན། །ལུས་ངག་དགེ་བ་སྣ་གཅིག་མ་འགྲུབ་ཀྱང་། །

以菩提心若善修自心，

身語善法雖無成壹事，

རང་གཞན་དོན་གཉིས་མ་འབད་ཤུགས་ཀྱིས་འགྲུབ། །གལ་ཆེན་བྱང་ཆུབ་སེམས་ལ་ཐུན་གཅིག་ཀྱང་། །

自他二利自然得成就，

壹座不修至要菩提心，

ཉམས་ལེན་མི་བྱེད་བསྐྱེད་རྫོགས་སྒོམ་ལོ་དང་། །བཟླས་བརྗོད་བྱེད་ལོ་ཆོས་པའི་གཟུགས་བརྙན་འདིའི། །

形象修持生圓次第及，

表象念修虛偽修行者，

ཁ་དེ་གྲོང་ཚོ་དགུ་ཡི་སྐྱག་པས་ཆོད། །གྲོགས་ཁྱེད་ཡང་དག་ཆོས་ཞིག་སྒྲུབ་དགོངས་ན། །

當以九村糞便塞其口，

善友汝若欲作真實修，

བློ་སྦྱོངས་བློ་སྦྱོངས་སྙིང་རྗེ་བྱང་སེམས་སྦྱོངས། །གལ་ཆེན་ལན་དགུ་བཟླས་པའི་དགོངས་མཛད་ནས། །

修心修心修悲菩提心，

至要九次叮囑意善思，

རང་སེམས་ཆོས་ཀྱིས་ཐུལ་དང་གནད་དེ་ལགས། །ཁོ་བོས་ཡང་དག་བླ་མ་མང་བསྟེན་ཞིང་། །

以法調心關要盡在此，

吾曾依止眾多清凈師，

ཕྱོགས་མེད་གྲུབ་མཐར་ཐོས་བསམ་རྒྱ་ཆེར་བྱས། །གནད་དོན་སྙིང་པོར་གཏོན་ན་ཚིག་གཅིག་ཡིན། །

不分宗派廣大作聞思，
關要精華盡在此壹句， ཚིག་འདི་དཔེ་ལ་མ་བཞག་ཉམས་སུ་ལོངས། །ཞལ་གདམས་ཞལ་གདམས་ཟེར་མཁན་མང་ན་ཡང་། ། 義勿留書當置自心中， 教言教言索者雖眾多， དཔེ་བྲིས་ཤོག་བུར་དྲིལ་ནས་ཉལ་ཚག་བྱེད། །དེ་དོན་ཅི་ཡོད་ཙམ་ཡང་མི་ལྟ་ན། ། 書寫紙卷束之高閣中， 若於此意雲何不作觀， དོན་མེད་ཡི་གེ་བྲིས་པ་ངལ་བའི་རྒྱུ། །དེ་འདྲའི་རང་བཞིན་མ་བྱེད་སྐུ་ཚེ་རིང་། ། 無意書寫僅為勞碌因， 求汝切切莫作如是行， དེ་དོན་ཉམས་སུ་ལོངས་མཛོད་སྐུ་ཚེ་རིང་། །དེ་འབྲས་འདི་ཕྱིར་མངོན་འོངས་སྐུ་ཚེ་རིང་། ། 求汝切切此意善修持， 吾兒此果現後將現前， ཞལ་གདམས་དེ་ལས་མེད་དོ་སྐུ་ཚེ་རིང་། །སྐུ་ཚེ་རིང་མཛོད་ཀུན་བཟང་ཆོས་རྒྱལ་ཁྱེད། ། 吾兒非此別無他教言， 願壽康健根松曲嘉汝， ལུགས་གཉིས་བྱ་བཞག་བྲལ་བའི་སྤྲང་འཁྱམས་བདག །བླ་མར་མཐོང་ན་ཞལ་གདམས་དེ་ཡིན་ནོ། ། 於此遠離二法乞丐我， 若視為師此即最上教， གྲོགས་པོར་མཐོང་ན་སྙིང་གཏམ་དེ་ཡིན་ནོ། ། གྲོགས་པོར་མཐོང་ན་སྙིང་གཏམ་དེ་ཡིན་ནོ། ། 若視為友此即肺腑言。 若視為友此即肺腑言。

#孟子#
孟子·公孙丑章句上

公孙丑问曰：“夫子当路于齐，管仲、晏子之功，可复许乎？”孟子曰：“子诚齐人也，知管仲、晏子而已矣。或问乎曾西曰：‘吾子与子路孰贤？’曾西蹴然曰：‘吾先子之所畏也。’曰：‘然则吾子与管仲孰贤？’曾西艴然不悦，曰：‘尔何曾比予于管仲？管仲得君如彼其专也，行乎国政如彼其久也，功烈如彼其卑也；尔何曾比予于是？’”曰：“管仲，曾西之所不为也，而子为我愿之乎？”

曰：“管仲以其君霸，晏子以其君显。管仲、晏子犹不足为与？”曰：“以齐王，由反手也。”曰：“若是，则弟子之惑滋甚。且以文王之德，百年而后崩，犹未洽于天下；武王、周公继之，然后大行。今言王若易然，则文王不足法与？”曰：“文王何可当也？由汤至于武丁，贤圣之君六七作，天下归殷久矣，久则难变也。武丁朝诸侯，有天下，犹运之掌也。纣之去武丁未久也，其故家遗俗，流风善政，犹有存者；又有微子、微仲、王子比干、箕子、胶鬲——皆贤人也——相与辅相之，故久而后失之也。”

“尺地，莫非其有也；一民，莫非其臣也；然而文王犹方百里起，是以难也。齐人有言曰：‘虽有智慧，不如乘势；虽有镃基，不如待时。’今时则易然也：夏后、殷、周之盛，地未有过千里者也，而齐有其地矣；鸡鸣狗吠相闻，而达乎四境，而齐有其民矣。地不改辟矣，民不改聚矣，行仁政而王，莫之能御也。”

“且王者之不作，未有疏于此时者也；民之憔悴于虐政，未有甚于此时者也。饥者易为食，渴者易为饮。孔子曰：‘德之流行，速于置邮而传命。’当今之时，万乘之国行仁政，民之悦之，犹解倒悬也。故事半古之人，功必倍之，惟此时为然。”

公孙丑问曰：“夫子加齐之卿相，得行道焉，虽由此霸王，不异矣。如此，则动心否乎？”孟子曰：“否；我四十不动心。”曰：“若是，则夫子过孟贲远矣。”曰：“是不难，告子先我不动心。”

曰：“不动心有道乎？”曰：“有。北宫黝之养勇也：不肤桡，不目逃；思以一豪挫于人，若挞之于市朝；不受于褐宽博，亦不受于万乘之君；视刺万乘之君若刺褐夫；无严诸侯，恶声至，必反之。孟施舍之所以养勇也，曰：‘视不胜犹胜也；量敌而后进，虑胜而后会，是畏三军者也。舍岂能为必胜哉？能无惧而已矣。’孟施舍似曾子，北宫黝似子夏。夫二子之勇，未知其孰贤，然而孟施舍守约也。昔者曾子谓子襄曰：‘子好勇乎？吾尝闻大勇于夫子矣：自反而不缩，虽褐宽博，吾不惴焉；自反而缩，虽千万人，吾往矣。’孟施舍之守气，又不如曾子之守约也。”

曰：“敢问夫子之不动心与告子之不动心，可得闻与？”“告子曰：‘不得于言，勿求于心；不得于心，勿求于气。’不得于心，勿求于气，可；不得于言，勿求于心，不可。夫志，气之帅也；气，体之充也。夫志至焉，气次焉；故曰：‘持其志，无暴其气。’”“既曰：‘志至焉，气次焉。’又曰：‘持其志，无暴其气。’何也？”曰：“志壹则动气，气壹则动志也，今夫蹶者趋者，是气也，而反动其心。”

“敢问夫子恶乎长？”曰：“我知言，我善养吾浩然之气。”“敢问何谓浩然之气？”曰：“难言也。其为气也，至大至刚，以直养而无害，则塞于天地之间。其为气也，配义与道；无是，馁也。是集义所生者，非义袭而取之也。行有不慊于心，则馁矣。我故曰，告子未尝知义，以其外之也。必有事焉，而勿正；心勿忘，勿助长也，无若宋人然。宋人有闵其苗之不长而揠之者，芒芒然归，谓其人曰：‘今日病矣！予助苗长矣！’其子趋而往视之，苗则槁矣。天下之不助苗长者寡矣。以为无益而舍之者，不耘苗者也；助之长者，揠苗者也——非徒无益，而又害之。”

“何谓知言？”曰：“诐辞知其所蔽，淫辞知其所陷，邪辞知其所离，遁辞知其所穷。——生于其心，害于其政；发于其政，害于其事。圣人复起，必从吾言矣。”“宰我、子贡善为说辞，冉牛、闵子、颜渊善言德行。孔子兼之，曰：‘我于辞命，则不能也。’然则夫子既圣矣乎？”曰：“恶！是何言也？昔者子贡问于孔子曰：‘夫子圣矣乎？’孔子曰：‘圣则吾不能，我学不厌而教不倦也。’子贡曰：‘学不厌，智也；教不倦，仁也。仁且智，夫子既圣矣。’夫圣，孔子不居——是何言也？”

“昔者窃闻之：子夏、子游、子张皆有圣人之一体，冉牛、闵子、颜渊则具体而微，敢问所安？”曰：“姑舍是。”曰：“伯夷、伊尹何如？”曰：“不同道。非其君不事，非其民不使；治则进，乱则退，伯夷也。何事非君，何使非民；治亦进，乱亦进，伊尹也。可以仕则仕，可以止则止，可以久则久，可以速则速，孔子也。皆古圣人也，吾未能有行焉；乃所愿，则学孔子也。”

“伯夷、伊尹于孔子，若是班乎？”曰：“否；自有生民以来，未有孔子也。”曰：“然则有同与？”曰：“有。得百里之地而君之，皆能以朝诸侯，有天下；行一不义，杀一不辜，而得天下，皆不为也。是则同。

曰：“敢问其所以异。”曰：“宰我、子贡、有若，智足以知圣人，污不至阿其所好。宰我曰：‘以予观于夫子，贤于尧、舜远矣。’子贡曰：‘见其礼而知其政，闻其乐而知其德，由百世之后，等百世之王，莫之能违也。自生民以来，未有夫子也。’有若曰：‘岂惟民哉？麒麟之于走兽，凤凰之于飞鸟，太山之于丘垤，河海之于行潦，类也。圣人之于民，亦类也。出于其类，拔乎其萃，自生民以来，未有盛于孔子也。’”

孟子曰：“以力假仁者霸，霸必有大国；以德行仁者王，王不待大——汤以七十里，文王以百里。以力服人者，非心服也，力不赡也；以德服人者，中心悦而诚服也，如七十子之服孔子也。《诗》云：‘自西自东，自南自北，无思不服。’此之谓也。”

孟子曰：“仁则荣，不仁则辱；今恶辱而居不仁，是犹恶湿而居下也。如恶之，莫如贵德而尊士，贤者在位，能者在职；国家闲暇，及是时，明其政刑。虽大国，必畏之矣。《诗》云：‘迨天之未阴雨，彻彼桑土，绸缪牖户。今此下民，或敢侮予？’孔子曰：‘为此诗者，其知道乎！能治其国家，谁敢侮之？’”

“今国家闲暇，及是时，般乐怠敖，是自求祸也。祸福无不自己求之者。《诗》云：‘永言配命，自求多福。’《太甲》曰：‘天作孽，犹可违；自作孽，不可活。’此之谓也。”

孟子曰：“尊贤使能，俊杰在位，则天下之士皆悦，而愿立于其朝矣；市，廛而不征，法而不廛，则天下之商皆悦，而愿藏于其市矣；关，讥而不征，则天下之旅皆悦，而愿出于其路矣；耕者，助而不税，则天下之农皆悦，而愿耕于其野矣；廛，无夫里之布，则天下之民皆悦，而愿为之氓矣。信能行此五者，则邻国之民仰之若父母矣。率其子弟，攻其父母，自有生民以来未有能济者也。如此，则无敌于天下。无敌于天下者，天吏也。然而不王者，未之有也。”

孟子曰：“人皆有不忍人之心。先王有不忍人之心，斯有不忍人之政矣。以不忍人之心，行不忍人之政，治天下可运之掌上。所以谓人皆有不忍人之心者，今人乍见孺子将入于井，皆有怵惕恻隐之心——非所以内交于孺子之父母也，非所以要誉于乡党朋友也，非恶其声而然也。由是观之，无恻隐之心，非人也；无羞恶之心，非人也；无辞让之心，非人也；无是非之心，非人也。恻隐之心，仁之端也；羞恶之心，义之端也；辞让之心，礼之端也；是非之心，智之端也。人之有是四端也，犹其有四体也。有是四端而自谓不能者，自贼者也；谓其君不能者，贼其君者也。凡有四端于我者，知皆扩而充之矣，若火之始然，泉之始达。苟能充之，足以保四海；苟不充之，不足以事父母。”

孟子曰：“矢人岂不仁于函人哉？矢人唯恐不伤人，函人唯恐伤人。巫匠亦然。故术不可不慎也。孔子曰：‘里仁为美。择不处仁，焉得智？’夫仁，天之尊爵也，人之安宅也。莫之御而不仁，是不智也。不仁、不智、无礼、无义，人役也。人役而耻为役，由弓人而耻为弓，矢人而耻为矢也。如耻之，莫如为仁。仁者如射：射者正己而后发；发而不中，不怨胜己者，反求诸己而已矣。”

孟子曰：“子路，人告之以有过，则喜。禹闻善言，则拜。大舜有大焉，善与人同，舍己从人，乐取于人以为善。自耕稼、陶、渔以至为帝，无非取于人者。取诸人以为善，是与人为善者也。故君子莫大乎与人为善。”

孟子曰：“伯夷，非其君，不事；非其友，不友。不立于恶人之朝，不与恶人言；立于恶人之朝，与恶人言，如以朝衣朝冠坐于涂炭。推恶恶之心，思与乡人立，其冠不正，望望然去之，若将浼焉。是故诸侯虽有善其辞命而至者，不受也。不受也者，是亦不屑就已。柳下惠不羞污君，不卑小官；进不隐贤，必以其道；遗佚而不怨，厄穷而不悯。故曰，‘尔为尔，我为我，虽袒裼裸裎于我侧，尔焉能浼我哉？’故由由然与之偕而不自失焉，援而止之而止。援而止之而止者，是亦不屑去已。”孟子曰：“伯夷隘，柳下惠不恭。隘与不恭，君子不由也。”